Σπήλαιο Ψυχρού (Δικταίο Άντρο)

Το επιβλητικό Σπήλαιο του Δία, το Δικταίο Άντρο, βρίσκεται πάνω από το χωριό Ψυχρό του Οροπεδίου Λασιθίου, σε υψόμετρο 1025μ. Στο Ψυχρό υπάρχει άνετος χώρος στάθμευσης με πολλά εστιατόρια, από τον οποίο ξεκινούν δύο μονοπάτια για το σπήλαιο και η διάρκεια ανάβασης είναι περίπου 15 λεπτά. Το ευκολότερο μονοπάτι είναι αυτό στα αριστερά, καθώς στο δεύτερο (και πιο παλιό) οι πέτρες έχουν φθαρεί από τους χιλιάδες τουρίστες και γλιστρούν. Η διαδρομή για το σπήλαιο είναι υπέροχη, καθώς η θέα προς τον κάμπο του Λασιθίου είναι πανοραμική. Αν δεν θέλετε να περπατήσετε, υπάρχουν γαϊδουράκια που μεταφέρουν τους επισκέπτες στο σπήλαιο με κάποιο αντίτιμο. Δίπλα στην είσοδο του σπηλαίου υπάρχει περίπτερο όπου μπορείτε να προμηθευτείτε εισιτήρια για το σπήλαιο. Το σπήλαιο, που έχει έκταση 2200 τμ, φωτίζεται επαρκώς, ενώ οι διαδρομές μέσα σε αυτό γίνονται από καλά διαμορφωμένο μονοπάτι συνολικού μήκους 250μ.

Κοντά στην είσοδο, στα δεξιά υπάρχει ένας προθάλαμος και χαμηλότερα αρχίζει η μεγάλη αίθουσα. Νοτιοανατολικά του θαλάμου, υπάρχει ένα μεγάλο σταλαγμιτικό συγκρότημα. Επίσης, υπάρχουν μερικά παλαιά και νεότερα κτίσματα. Ένας μικρότερος θάλαμος υπάρχει στη βορειοδυτική πλευρά. Προχωρώντας προς το εσωτερικό, ο επισκέπτης μπαίνει στη μεγάλη αίθουσα με το μεγαλύτερο τμήμα της να καλύπτεται από συμπαγή βράχο και μεγάλους σταλαγμίτες.

Στο δεύτερο τμήμα βρίσκεται ένας μεγάλος και πολύ θεαματικός αναδιπλούμενος σταλακτίτης, που ονομάζεται «μανδύας του Δία». Ο σταλακτίτης αυτός έχει υποστεί φθορά από τους επισκέπτες του σπηλαίου. Όλο το εσωτερικό της αίθουσας έχει εντυπωσιακό διάκοσμο με μεγάλες στήλες, σταλαγμίτες, σταλακτίτες και παραπετάσματα, κάνοντας το ένα από τα πιο θεαματικά σπήλαια της Κρήτης.

Βρείτε το στο Google Maps

Παραλία Πρέβελη

Η περιοχή του Πρέβελη βρίσκεται περίπου 35 χλμ νότια του Ρεθύμνου και 10 χλμ ανατολικά του Πλακιά. Η παραλία του Πρέβελη γνωστή κι ως Λίμνη Πρέβελη ή Φοίνικας, βρίσκεται στην έξοδο του Μέγα Ποταμού που μεταφέραι τα νερά του επιβλητικού Κουρταλιώτικου φαραγγιού και του Φρατιανού Φαραγγιού. Είναι από τις πιο διάσημες παραλίες της Νότιας Κρήτης και δέχεται χιλιάδες επισκέπτες κάθε καλοκαίρι. Παλαιότερα, ήταν αγαπημένος προορισμός των χίπις.

Στις όχθες του Μεγάλου Ποταμού σχηματίζεται το δεύτερο μεγαλύτερο φοινικόδασος της Κρήτης, μετά από το φοινικόδασος στο Βάι, που φιλοξενεί το ενδημικό Κρητικό φοινικόδεντρο του Θεόφραστου. Το ποτάμι σχηματίζει μια μικρή λίμνη μήκους 500 χλμ στην έξοδό του στη θάλασσα με νερό όλο το χρόνο. Μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος του ποταμού, κάτω από τη σκιά των φοινίκων και των άλλων δέντρων, και να αρχίσετε να ανηφορίζετε το υπέροχο φαράγγι. Στις μεγάλες κολύμπες που σχηματίζονται κάθε τόσο μπορείτε να κάνετε ένα δροσερό μπάνιο. Το φοινικόδασος κάηκε ολοσχερώς στις 22/8/2010, λόγω μεγάλης πυρκαγιάς, αλλά ευτυχώς επανήλθε σε μεγάλο βαθμό μέσα σε λίγο καιρό.

Στην έξοδό του ποταμού σχηματίζεται μια αμμουδερή παραλία με βοτσαλωτό βυθό και πολύ δροσερά νερά λόγω του ποταμού. Η παραλία από μόνη της δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά ξεχωρίζει λόγω του τριγύρω τοπίου. Στο ανατολικό τμήμα της παραλίας υπάρχει ένας πανέμορφος βράχος μέσα στη θάλασσα που θυμίζει κατάρτι ή καρδιά.

Βρείτε το στο Google Maps

Ελαφόνησος ( Παραλία Ελαφονήσι )

Το Ελαφονήσι βρίσκεται 76χλμ νοτιοδυτικά της πόλης των Χανίων και 5χλμ νότια της Μονής Χρυσοσκαλίτισας, στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Κρήτης. Το Ελαφονήσι είναι μια στενόμακρη χερσόνησος, η οποία συχνά "σπάει" στην αρχή της, δίνοντας την αίσθηση ενός ξεχωριστού νησιού. Έχει ενταχθεί στο δίκτυο με τις προστατευόμενες περιοχές Natura, καθώς αποτελεί οικοσύστημα εξαιρετικής οικολογικής σημασίας που δυστυχώς λόγω των τεράστιων αριθμών επισκεπτών έχει υποβαθμιστεί αρκετά. Στις αμμοθίνες του Ελαφονησίου φύονται αρκετά ενδημικά είδη χλωρίδας, ενώ εντύπωση προκαλούν τα λευκά κρινάκια της άμμου που ανθίζουν το φθινόπωρο και οι απειλούμενοι θαλασσόκεδροι. Εδώ φωλιάζουν οι χελώνες καρέτα και αρκετά ζωάκια των αμμοθινών. Απαγορεύεται αυστηρά να κόψετε φυτά ή να πάρετε ακόμη και ένα μπουκαλάκι με άμμο μαζί σας.

Εκατέρωθεν της χερσονήσου σχηματίζονται αρκετές πανέμορφες παραλίες με άσπρη άμμο και τυρκουάζ νερά, που θυμίζουν εξωτικό τοπίο από κάποιο εξωτικό μέρος Καραϊβικής. Η άμμος σε πολλά σημεία παίρνει ροζ χρωματισμούς από τα χιλιάδες σπασμένα κοχυλάκια. Στο σημείο που σπάει η χερσόνησος το νερό δεν ξεπερνάει το μισό μέτρο και δημιουργείται μια μικρή λιμνοθάλασσα με ζεστά νερά, ιδανική για παιδιά. Μπορείτε με λίγη προσοχή να περάσετε απέναντι, έχοντας μαζί σας ακόμη και τα πράγματα σας.

Η ανατολική πλευρά της παραλίας, μπροστά στη λιμνοθάλασσα, είναι οργανωμένη και μαζεύει το περισσότερο κόσμο. Υπάρχουν ομπρέλες, ντους, ναυαγοσώστης, αναψυκτήρια και αποδυτήρια. Επίσης, πίσω από την οργανωμένη παραλία υπάρχει μια τεράστια έκταση για στάθμευση και ακόμη πιο πέρα μερικά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Αντίθετα, οι παραλίες εκατέρωθεν του νησιού έχουν λιγότερο κόσμο και είναι πιο όμορφες. Αν θέλετε να απομονωθείτε εντελώς ή να κάνετε ακόμη και γυμνισμό, μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος της χερσονήσου μέχρι να βρείτε ένα κόλπο που σας αρέσει.

Βρείτε το στο Google Maps

Μπάλος ( Λιμνοθάλασσα Μπάλου )

Η διάσημη λιμνοθάλασσα του Μπάλου βρίσκεται περίπου 56 χλμ βορειοδυτικά των Χανίων και 17 χλμ βορειοδυτικά της Κισσάμου. Είναι μια ρηχή αμμουδερή παραλία που σχηματίζεται ανάμεσα στη Χερσόνησο ης Γραμβούσας και το μικρότερο Ακρωτήριο Τηγάνι, κάτω από τον επιβλητικό ορεινό όγκο του Γεροσκίνου. Ο Μπάλος αποτελεί σίγουρα την πιο πολυφωτογραφημένη παραλία της Κρήτης, ένα πολύ αγαπημένο θέμα όλων των τουριστικών οδηγών της Ελλάδας. Είναι διάσημος για τα γαλαζοπράσινα νερά του, την άγρια φυσική ομορφιά και το υπέροχο εξωτικό τοπίο. Το καλοκαίρι, η παραλία κατακλύζεται καθημερινά από εκατοντάδες επισκέπτες, οι οποίοι φτάνουν ως επί το πλείστον με καραβάκι από την Κίσσαμο.

Η λιμνοθάλασσα του Μπάλου έχει άσπρη άμμο και εξωτικά λευκά, έντονα γαλαζοπράσινα και τυρκουάζ νερά. Η θάλασσα είναι πολύ ρηχή και ζεστή, ιδανικός προορισμός και για μικρά παιδιά. Σε πολλά μέρη η άμμος έχει ένα υπέροχο ροζ χρώμα, που προέρχεται από τα θρυμματισμένα κελύφη κοχυλιών. Πιο πέρα από τα βράχια τα νερά είναι πιο βαθειά και πιο κρύα, ιδανικά για μάσκα. Όπως και γύρω περιοχή, είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα προστασίας Natura, με σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Παρά το γεγονός ότι είναι προστατευόμενη περιοχή, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, στην παραλία έχει ξεπροβάλει πρόχειρη καντίνα και ομπρέλες.

Στο ακρωτήριο Τηγάνι μπορείτε να επισκεφτείτε το γραφικό εκκλησάκι των Αγίων Πάντων, αλλά και το σπηλαιοβάραθρο στη βόρεια μεριά όπου βρήκαν τραγικό θάνατο πολλά γυναικόπαιδα που είχαν καταφύγει για να κρυφτούν από τους Οθωμανούς που το 1825 είχαν αρχίσει σφαγές στην περιοχή και όταν οι Οθωμανοί ανακάλυψαν την κρυψώνα τυχαία, κατέσφαξαν όλους τους Χριστιανούς. Σήμερα υπάρχει αναμνηστική πλάκα στη θέση που βρέθηκαν τα οστά των θυμάτων, ενώ τελείται μνημόσυνο την ημέρα της γιορτής των Αγίων Πάντων. Επίσης, βόρεια από το Μπάλο, στο ακρωτήρι Κώρυκον, υπάρχουν τα ερείπια της μικρής Ρωμαϊκής πόλης του Αγνείου με ναό αφιερωμένο στον Απόλλωνα. Σήμερα εκεί υπάρχει το γραφικό ξωκλήσι του Αγίου Σώστη.

Bρείτε το στο Google Maps

Φαράγγι της Σαμαριάς

Το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι το διασημότερο πεζοπορικό φαράγγι της Ευρώπης, αποτελώντας τμήμα του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4. Χιλιάδες τουρίστες το κατεβαίνουν με τα πόδια το καλοκαίρι. Για πολλούς αυτός είναι και ο κύριος σκοπός της επίσκεψής τους στην Κρήτη. Το μήκος του αγγίζει τα 15 χλμ και η κατάβαση του διαρκεί περίπου 5-7 ώρες, ανάλογα το ρυθμό σας, από τον Ομαλό ως την Αγία Ρουμέλη.

Βρίσκεται στη νότια πλευρά του Νομού Χανίων. Δημιουργήθηκε από το ποτάμι που ρέει ανάμεσα στον κύριο όγκο των Λευκών Ορέων και το όρος Βολακιάς. Υπάρχουν διάφορα άλλα φαράγγια στη Σαμαριά, κάθετα στο κυρίως φαράγγι, αλλά είναι κυρίως τεχνικά (απαιτούν σκοινιά για canyoning). Ένα από αυτά τα φαράγγια, η Πέρδικα, έχει ένα καταρράκτη ύψους 240 μέτρων που μαζί με τον καταρράκτη του Μάστορα, θεωρούνται οι ψηλότεροι στην Ελλάδα.

Η απόσταση των 14.5 χλμ αφορά την απόσταση μεταξύ του οικισμού του Ομαλού στο ομώνυμο οροπέδιο και το χωριό Αγία Ρουμέλη. Στην πραγματικότητα όμως, το φαράγγι είναι 13 χλμ., ξεκινώντας σε υψόμετρο 1.250μ. στην βόρεια είσοδο, και τελειώνει στις ακτές του Νοτιου Κρητικού Πελάγους στην Αγία Ρουμέλη. Η πορεία μέσα στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Ορέων, δηλαδή από το φυλάκιο στο Ξυλόσκαλο ως το φυλάκιο στο παλιό χωριό της Αγίας Ρουμέλης, είναι 13 χλμ. Από εκεί όμως θα πρέπει να περπατήσετε κι άλλο 1.5 χλμ ως την παραλία της Αγίας Ρουμέλης, κάνοντας τη συνολική διαδρομή 14,5 χλμ.

Το πιο γνωστό μέρος του φαραγγιού είναι το σημείο γνωστό ως Πόρτες ή Σιδερόπορτες, όπου οι πλευρές του έρχονται σε απόσταση μόλις 4μ., ενώ υψώνονται σε ύψος 500μ.! Το φαράγγι έγινε εθνικός δρυμός το 1962, κυρίως λειτουργώντας ως καταφύγιο για τον απειλούμενο Κρητικό αίγαγρο, ο οποίος περιορίζεται σήμερα στη Σαμαριά, στο νησί Θοδωρού αλλά και σε άλλες νησίδες σε διάφορα μέρη της Ελλάδος. Υπάρχουν πολλά είδη πανίδας και χλωρίδας που ενδημούν στο φαράγγι και τη γύρω περιοχή.

Βρείτε το στο Google Maps

Αγιοφάραγγο

Η παραλία του Αγιοφάραγγου βρίσκεται περίπου 80 χλμ νότια της πόλης του Ηρακλείου, στην έξοδο του Αγιοφάραγγου. Για να έρθετε ως εδώ θα πρέπει είτε να διασχίσετε το επιβλητικό φαράγγι με εύκολη πεζοπορία περίπου 20-30’ από το κοντινότερο σημείο στάθμευσης, είτε να πάρετε καϊκάκι από τα Μάταλα, την Αγία Γαλήνη ή τους Καλούς Λιμένες. Στη διαδρομή μέσα στο "Φαράγγι των Αγίων" θα συναντήσετε μεγάλες σπηλιές που ζούσαν ασκητές και το ναό του Αγίου Αντωνίου με το μικρό πηγάδι με το γλυφό νερό και λίγο παρακάτω τον Γουμενόσπηλιο, όπου συγκεντρώνονταν οι ερημίτες.

Η παραλία στην έξοδο του φαραγγιού είναι εκπληκτική, με ψιλό βοτσαλάκι και με πεντακάθαρα νερά, τα οποία συνήθως είναι πολύ ήρεμα. Δυτικά σχηματίζεται μια φυσική καμάρα μέσα στη θάλασσα και ακριβώς από πάνω υψώνονται κατακόρυφα τα επιβλητικά βράχια του υψώματος Καψάλα. Εάν έχετε μαζί σας αθλητικά παπούτσια, μπορείτε να σκαρφαλώσετε στα βράχια που βρίσκονται ανατολικά της παραλίας και να βρεθείτε στην θαλασσινή λίμνη του Βουρβουλίτη που επικοινωνεί υποθαλάσσια με την ανοιχτή θάλασσα. 

Βρείτε το στο Google Maps

Καταρράκτης του Ρίχτη

Το Φαράγγι του Ρίχτη βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Νομού Λασιθίου, ανάμεσα στον Άγιο Νικόλαο και τη Σητεία. Το μονοπάτι που το διασχίζει ξεκινάει βορειοανατολικά από το χωριό Έξω Μουλιανά και καταλήγει στη βραχώδη παραλία του Ρίχτη, ανατολικά από το χωριό Καλαβρός. Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι περίπου 3 χιλιόμετρα και η υψομετρική διαφορά εισόδου και εξόδου είναι περίπου 350 μέτρα. Το φαράγγι ακόμα και το καλοκαίρι έχει αρκετό νερό, το οποίο αξιοποιείται από δεξαμενή. Συγκεντρώνει τα νερά του υψώματος Δρυμιάς (918μ) του όρους Ορνό μέσω δύο βασικών ρεμάτων, του Λαχανά και των Μέσα Μουλιανών, τα οποία συνενώνονται κοντά στην αρχή του μονοπάτιού.

Το φαράγγι μπορεί να το διασχίσει κανείς σε τρεις με τέσσερις ώρες με τα πόδια, ανάλογα το ρυθμό. Η διαδρομή ξεκινά από το πέτρινο τοξωτό γεφύρι του Λαχανά, όπου κατά την ανταλλαγή τον πληθυσμών (Ελλάδας –Τουρκίας) λέγεται ότι οι χριστιανοί σκότωσαν τους Τούρκους της περιοχής, οι οποίοι προσπαθούσαν να κατέβουν στη Σητεία για να φύγουν για την Τουρκία. Η διαδρομή συνεχίζεται σε ένα κατάφυτο τοπίο μέσα στο ποτάμι, που αποτελεί μια όαση δροσιάς στην Ανατολική Κρήτη. Τα πλατάνια, οι πικροδάφνες και οι φασκομηλιές είναι αμέτρητα, και οι μυρωδιές από τα αρωματικά φυτά εναλλάσσονται συνέχεια. Εντυπωσιακή επίσης παρουσία – αποτύπωμα του παρελθόντος – είναι οι παλιοί νερόμυλοι που συναντά ο επισκέπτης στο διάβα του.

Το αποκορύφωμα όμως όλων είναι ο πανέμορφος καταρράκτης του Ρίχτη, ύψους 20μ, που σχηματίζει μια υπέροχη λιμνούλα στη βάση του και δίνει το όνομά του σε όλο το φαράγγι. Η λέξη ρίχτης σημαίνει «καταρράκτης» στο Κρητικό ιδίωμα και απαντάται σε πολλά τοπωνύμια της Κρήτης, τόσο αυτούσια, όσο και παραφθορά της (ρίκτης, ρέχτρα, ρεχτάρα, ρίχτρα, κ.α.). Ο καταρράκτης έχει νερό ακόμη και το καλοκαίρι και μπορεί κάποιος να απολαύσει το μπάνιο του στη λιμνούλα του. Δίπλα έχει τοποθετηθεί παγκάκι, κάτω από τα πλατάνια, που κάνουν την ξεκούραση πραγματικά απολαυστική. Όμορφο επίλογο στην πορεία αποτελεί η έξοδος από το φαράγγι στην όμορφη βοτσαλωτή παραλία του Ρίχτη, όπου υπάρχει μικρό δασύλλιο με αλμυρίκια, πέτρινα καθίσματα, τραπέζια, αλλά και μια πέτρινη βρύση με πόσιμο νερό.

Extra tip: Συνήθως οι επισκέπτες αφήνουν το αυτοκίνητο στον κεντρικό δρόμο στα Έξω Μουλιανά. Μπορείτε να κερδίσετε έως και μισή ώρα πορείας αν από εκεί κατηφορίσετε και παρκάρετε στη γέφυρα του Λαχανά. Από εκεί η πορεία ως τον καταρράκτη διαρκεί περίπου 1.30-2:00 ώρες. Αν πάλι θέλετε ακόμη λιγότερο χρόνο, μπορείτε να οδηγήσετε το στενό τσιμεντόδρομο ως την παραλία του Ρίχτη και από εκεί να περπατήσετε περίπου μισή ώρα ανάποδα το ποτάμι ως τον καταρράκτη.

Βρείτε το στο Google Maps

Κνωσός ( Ανάκτορο Κνωσού )

Η Κνωσός ήταν η σπουδαιότερη πόλη της Κρήτης πριν την Ρωμαϊκή εποχή και, κυρίως, το κέντρο του πρώτου λαμπρού ευρωπαϊκού ανακτορικού πολιτισμού, του Μινωικού Πολιτισμού. Το ανάκτορο της πόλης είναι ο πλέον επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος της Κρήτης με περισσότερους από 1.000.000 επισκέπτες το χρόνο. Το ανάκτορο βρίσκεται μόλις 5χλμ νότια του Ηρακλείου, στο λόφο Κεφάλα πάνω από τις όχθες του Κνωσανού Φαραγγιού. Η πρόσβαση γίνεται μέσω της οδού Κνωσού, που ενώνει το Ηράκλειο με το Σκαλάνι. Εκτός από το χώρο του ανακτόρου, η ευρύτερη περιοχή είναι γεμάτη με αρχαιολογικά ευρήματα, γεγονός λογικό αν σκεφτούμε ότι η Κνωσός είχε στο απόγειο της περισσότερους από 100.000 κατοίκους.

Το ανάκτορο ήταν η έδρα του θρυλικού βασιλιά Μίνωα και έχει συνδεθεί με διάσημους Ελληνικούς μύθους, όπως αυτόν του Δαίδαλου και του Ίκαρου, αλλά και του Λαβύρινθου με τον Μινώταυρο. Ο Μίνωας δεν ήταν ένα πρόσωπο, αλλά μια σειρά από βασιλιάδες με το ίδιο όνομα (όπως οι Φαραώ στην Άιγυπτο). Η μορφή του είχε θεοποιηθεί και μάλιστα θεωρούνταν γιος της Ευρώπης και του Δία, όπως περιγράφεται στον μύθο της Αρπαγής της Ευρώπης.

Το ανάκτορο της Κνωσού ήταν η καρδιά της πόλης της Κνωσού, με συνεχή παρουσία στα ιστορικά δρώμενα της Κρήτης από τη Νεολιθική Εποχή ως και την πρώιμη Βυζαντινή Εποχή. Ο πρώτος που έκανε ανασκαφές στην Κνωσό ήταν ο Κρητικός αρχαιολάτρης Μίνως Καλοκαιρινός το 1878, που έφερε στο φως πολλά πιθάρια και άλλα αντικείμενα.

Ωστόσο οι εργασίες σταμάτησαν σύντομα και αυτός που τις ολοκλήρωσε ήταν ο Άγγλος Arthur Evans. Οι εργασίες του Evans ξεκίνησαν το 1900 και ολοκληρώθηκαν το 1930, με το τέλος μερικών αναστηλώσεων. Ο Evans έχει δεχτεί σκληρή κριτική γιατί έκανε ευρείας κλίμακας αναστηλώσεις του ανακτόρου χρησιμοποιώντας τσιμέντο. Ωστόσο, μπορεί κάποιος να παραδεχτεί ότι η αντίληψη που έχει κάποιος για το ανάκτορο σήμερα δεν θα ήταν τόσο καλή, αν όλα τα κτίρια ήταν ισοπεδωμένα, όπως τα βρήκε ο Evans.

Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης χρονολογούνται στη Νεολιθική Εποχή (7η-4η χιλιετηρίδα π.Χ). Αργότερα, το μέρος κατοικήθηκε ως το 1900π.Χ., όταν τα παλιά κτίρια γκρεμίστηκαν για να κτιστεί ένα μεγαλύτερο ανάκτορο. Το ανάκτορο αυτό καταλάμβανε έκταση 22 στρεμμάτων και φαίνεται να καταστράφηκε από σεισμό το 1700π.Χ. Στη θέση του παλιού ανακτόρου κτίστηκε το μεγαλοπρεπέστερο ανάκτορο όλων των εποχών. Το 1600π.Χ. σεισμός προκάλεσε ζημιές, οι οποίες αποκαταστάθηκαν γρήγορα με προσθήκες πολλών νέων κτιρίων. Αυτό είναι το κυρίως ανάκτορο που βλέπουμε σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού. Το 1450π.Χ. το ανάκτορο υπέστη τεράστια καταστροφή από σεισμό ή από τσουνάμι που προκάλεσε η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Αργότερα, κατέφτασαν στην Κρήτη οι Μυκηναίοι και το 1350 το ανάκτορο ερειπώθηκε. Ωστόσο, η πόλη της Κνωσού συνέχισε την ιστορική πορεία της ως το 500μΧ.

Η Κνωσός εξακολούθησε να είναι η ισχυρότερη πόλη της Κρήτης για αρκετούς αιώνες. Είχε πολλές άλλες ανταγωνίστριες πόλεις, με κυριότερες τη Γόρτυνα (πρωτεύουσα της Κρήτης επί Ρωμαϊκής Εποχής) και τη Λύττο. Το 221-219μΧ η Κνωσός έκανε εκστρατεία κατά της Λύττου, την οποία ισοπέδωσε, καθώς οι άντρες της έλειπαν σε εκστρατεία. Ωστόσο, η Γόρτυνα αύξησε σταδιακά την δύναμη της και εκτόπισε τη Κνωσό σε δεύτερη μοίρα.

Τα νομίσματα της Κνωσού, τα οποία θα δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, παρίσταναν το Μινώταυρο, το Λαβύρινθο, αρχαίους θεούς, κλπ. Σύμβολο της Κνωσού ήταν ο λάβρυς (διπλός πέλεκυς), αλλά και τα κέρατα του ταύρου τα οποία θα δείτε σε πολλά σημεία της Κνωσού.

Βρείτε το στο Google Maps